Krótkie wyjasnienie.

Nasze kłótnie to chyba na osobną notkę zasługują Teraz to już sama nie wiem,  czy to było istotne, czy nie. Ale naprawdę się wkurzyłam i uważam, że miałam do tego prawo. Nie będę tu pisać o szczegółach, bo to nie ma sensu – i tak dla niektórych byłaby to niewarta ani jednego słowa błahostka a dla innych sprawa bardzo poważna, dająca nawet podstawę do zakończenia związku jakby ją trochę rozdmuchać  

 
 Oczywiście jak zwykle zaczęło się przez telefon Ponieważ nade wszystko wkurza mnie, kiedy Franek nie odbiera, jak już w końcu zadzwonił byłam już wzburzona. Do tego doszła kolejna pretensja, jego ton i poszło. Potem do mnie przyszedł i położył się na drugim łóżku. Byłam nadal wściekła. W poniedziałek też mi nie przeszło – i jemu chyba też nie, bo jak rozmawiał ze mną przez telefon to miał focha. Ja naprawdę myślałam w danej chwili to, co napisałam. Wróciłam z pracy i miałam nadzieję na „pojednanie”, ale zadzwoniłam i zaczęłam od czepiania się jeszcze innej rzeczy (świadomie) na co Franek rzucił słuchawką. Ja w ryk – spowodowany wściekłością. Bo nie wiedziałam co mam robić. Miałam się wyprowadzić a wcale nie miałam na to ochoty. A już absolutnie nie miałam ochoty jechać gdziekolwiek z Frankiem. Napisałam to, co napisałam, kiedy usłyszałam pukanie do drzwi, kliknęłam „zapisz szkic” (czyli „publikuj” :))  i poszłam otworzyć. A tam Franek. Wparował z uśmiechem, pełen energii, zaczął mnie całować, pocieszać, przepraszać i mówić jak się cieszy, bo zaraz się wyprowadzamy i będziemy mieszkać we dwoje. (A podobno to kobieta zmienną jest:)) No i na zgodę przyniósł… kotleta
I co miałam robić? No śmiać się zaczęłam. Potem jeszcze niby naburmuszona byłam, coś tam fukałam od czasu do czasu, ale on był niezrażony. No i mi przeszło.
Tak, ja wiem, że to wszystko brzmi niepoważnie. Ale tacy już jesteśmy nie poważni. Po prostu kiedy się kłócimy, mamy w sobie tyle emocji, że wybuch jest niekontrolowany. Potem powoli wszystko opada i ostatecznie jakoś się dogadujemy. Nie wiem czy kiedykolwiek się zmienimy

Chaotyczna ta notka, ale nadal nie mam na nic czasu. Wczoraj przyjechaliśmy późno i starczyło nam czasu tylko na to, żeby wyszukać szczoteczki do zębów, które znajdowały się gdzieś między ziemniakami a żelazkiem Dzisiaj całe popołudnie próbowałam ogarnąć cały bałagan. Teraz przynajmniej już się nie czuję jakbym była na bazarze (torby różnego rodzaju wypełnione po brzegi zajęły nam cały jeden pokój;)) no i w kuchni jest trochę więcej miejsca na zrobienie kanapki niż 2 cm kwadratowe
Ps. Odpowiedzi na komentarze pod ostatnimi notkami możecie spodziewać się jutro.

Dopisek 07.07 godz 12:00

UWAGA! NA PEWNO WIELE Z WAS BARDZO ZAINTERESUJE WIADOMOŚĆ, KTÓRĄ PRZED 5 MINUTAMI DOSTAŁAM OD IZY – URODZIŁA PISZE, ŻE BYŁO CIĘŻKO A PATRYŚ WAŻY 4 KG. ALE SMSY SĄ BARDZO RADOSNE, WIĘC NAWET JEŚLI JEST ZMĘCZONA, TO PRZEDE WSZYSTKIM SZCZĘŚLIWA

GRATULUJĘ!!!

Na pytanie, czy Patryk zdrowy a Krzyś przeszczęśliwy odpisała mi: „Tak, wytyka język i bawi się w inkubatorze A Krzychu jak naćpany:D” 

:D:D:D