Przedświąteczny apel

Pamiętacie zapewne, że narzekać to ja za bardzo nie lubię. Nie lubię też, jak ktoś za dużo narzeka. No i pewnie się paru osobą dzisiejszą notką trochę narażę. Bo szczerze Wam powiem, że co roku mnie szlag trafia jak słyszę te same narzekania Że nie ma śniegu na święta, że nie ma jak dojechać do rodziny na święta, bo jest śnieg. Że mróz, że nie ma mrozu. Że kolejki w sklepach, że tłumy na ulicach i w supermarketach, że drogo, że tanio (nie, dobra, tu przesadziłam, na to nikt nie narzeka :P)… Litania narzekań jest bardzo długa i nie ma sensu, żebym ją tutaj przytaczała.

Apeluję tylko – dajcie spokój Co roku jest to samo, czy naprawdę nie szkoda Wam energii? Przecież ten zapał jaki wkładamy w narzekanie można by spożytkować gdzie indziej, na przykład przy świątecznych porządkach. Te tłumy w sklepach i na ulicach też mają jakiś urok mimo wszystko, moim zdaniem również przyczyniają się do tworzenia corocznej świątecznej atmosfery – ten gwar, pośpiech, zapachy, melodie… To wszystko także ma swój urok. Najbardziej się dziwię jak idą ludzie w tłumie i narzekają, że bydło przed nimi, bydło za nimi. Przepraszam bardzo a czy Ty, tym bydłem nie jesteś? Idziesz w tym samym tłumie, zwykle w tym samym celu. Jeśli komuś naprawdę się to nie podoba, to ja bardzo proszę, niech sobie robi te zakupy świąteczne we wrześniu. Ja na ten przykład specjalnie odczekałam z częścią zakupów do zeszłej soboty. Mogłam iść w tygodniu, ale nie, postanowiłam wybrać się w sobotę, właśnie po to, żeby trochę z tym „bydłem” poobcować, poczuć się jedną z nich. Bo mi to sprawiało przyjemność, a jak komuś nie sprawia, to są sposoby, żeby rozwiązać ten problem

Kolejna sprawa to narzekanie na wszechobecny pośpiech i gonitwę przedświąteczną. Ale przecież nie tylko przed świętami tak jest. Codziennie się spieszymy i ganiamy. Nie wiem dlaczego akurat przed świętami bardziej się to zauważa, ale jeśli ktoś naprawdę nie wyrabia się z przygotowaniami, to niech się po prostu zabierze za nie wcześniej. I niech nie zrzuca winy na korki na ulicach, pogodę albo innych ludzi

Pewnie, że każdy chce, żeby wszystko było idealnie, pięknie. Ale też nie przesadzajmy z tym, ze u każdego w domu panuje zasada „zastaw się, a postaw się”. U mnie tak na pewno nie jest i znam wiele rodzin, które również zachowują umiar. My też chcemy, żeby wszystko było dopięte na ostatni guzik, żeby była miła atmosfera i wszystko wyszło pięknie. Ale staramy się podchodzić do tego z głową. Czasami mama jako głównodowodząca traci głowę i panikuje, ze jeszcze ma tyle do zrobienia, ale staramy się ją uspokoić, zmusić do tego żeby przestała się denerwować i spokojnie tłumaczymy, że grunt to dobra organizacja i tak się podzielimy, że na pewno ze wszystkim się wyrobimy… Z reguły pomaga

Mnie to wszystko – ten pośpiech, przedświąteczna gorączka, mimo wszystko kojarzy się przyjemnie. Lubię ten czas. I uważam, że wszystko zależy od podejścia, jeśli będziemy się nakręcać negatywnie, to na pewno przyjemnie nie będzie. Dlatego postarajmy się podejść do wszystkiego ze spokojem

Wiem, że niektórzy świąt nie lubią. To dla nich jedno wielkie oszustwo, podczas którego rodzina udaje, że się kocha i szanuje. Ja tego nigdy nie doświadczyłam. U mnie święta zawsze były przyjemne, a ponieważ na co dzień się nie kłócimy to i w tym okresie nie odczuwamy różnicy… Przykro mi z powodu tych wszystkich osób, dla których święta są udręką i głęboko wierzę, ze dla nich również nadejdzie czas radosnego okresu bożonarodzeniowego. Tego Wam życzę Kochani, aby udało Wam się odkryć magię świąt i docenić każdą ich chwilę.

A z „prawdziwymi” świątecznymi życzeniami jeszcze się wstrzymam, bo pewnie jeszcze tu zajrzę