W biurze, w którym
pracuję dwa razy w tygodniu jest masakrycznie zimno. Naprawdę
masakrycznie. Nie wierzycie? A wystarczy, że powiem, że gdy przychodzę
do pracy, to na sali jest dwanaście stopni? W biurze natomiast jest
jeszcze chłodniej o jakieś dwa, trzy stopnie. Kiedy na dworze jest
cieplej, to można jeszcze jakoś wysiedzieć, ale kiedy temperatura spada,
dosłownie zamarzam i nie jestem w stanie pracować. Ostatnio po jednym
dniu pracy (a miałam na sobie chyba wszystkie możliwe ubrania) nie
mogłam się dogrzać do końca dnia mimo gorących herbat, polarowej bluzy i
miejscówki w domu przy kaloryferze. Kiedy przyszłam kolejnego dnia do
pracy i sytuacja się nie zmieniła, myślałam, że się rozpłaczę. I taką
płaczliwą, ubraną w płaszcz i rękawiczki zastał mnie szef. On zazwyczaj
rzadko siedzi w biurze, a jeśli już to popołudniu, kiedy już się
wszystko zdąży w miarę rozgrzać od kuchni, więc nie zdawał sobie sprawy,
jak bardzo jest zimno. Ja oczywiście coś tam wspominałam, ale wszyscy
wiedzą, że ze mnie zmarzluch, więc trzeba to zimno podzielić przez dwa…
Ale tym razem R. zobaczył, że wcale nie przesadzam. Obiecał mi farelkę…
Wyobraźcie sobie, że kiedy byłam na święta w domu, śniła mi się ta farelka! Tak na nią liczyłam. Ostatnio przyszłam do pracy, i co? Jest! Jest moja kochana farelka, nareszcie miałam ciepło
Byłam przeszczęśliwa i miałam ochotę ozłocić szefa.
Moją radość niestety zakłócił jeden incydent… Rozpakowałam świeżutką farelkę z kartonu no i coś z nim musiałam zrobić. Wrzuciłam go więc na wielki regał stojący w biurze, taki, który złożony jest z metalowych półek. I jak nie grzmotnęłam w tę półkę kciukiem… Połowa mojego pięknego żelowego paznokcia poszła się… no ułamała się, no
Myślałam, że się rozpłaczę, jak to zobaczyłam. Fakt faktem, że ten żel
to mi chyba jednak mojego własnego paznokcia uratował, bo gdyby nie on,
to pewnie mogłabym stracić połowę naturalnego…
No cóż, okazuje się, że może i nie zawsze nieszczęścia chodzą parami, ale zdecydowanie zawsze równowaga w przyrodzie musi być zachowana. Co bym w za dużą euforię z powodu farelki nie popadała, to mi los zgotował przykrość z postaci paznokcia. Ale, jak to Franuś mnie pocieszył, przynajmniej miałam ciepło. Gorzej byłoby, gdyby na przykład farelka nie działała
Dobrze, gdy nie jest za dobrze Tego się trzymajmy.
Ale pazurka już naprawiłam (choć nie bez problemów, bo manicurzystki przed Sylwestrem oblężone) i przeboleję nawet te 15 zeta.
Daj Boże tylko takie problemy w Nowym Roku :))
Wyobraźcie sobie, że kiedy byłam na święta w domu, śniła mi się ta farelka! Tak na nią liczyłam. Ostatnio przyszłam do pracy, i co? Jest! Jest moja kochana farelka, nareszcie miałam ciepło
Byłam przeszczęśliwa i miałam ochotę ozłocić szefa.Moją radość niestety zakłócił jeden incydent… Rozpakowałam świeżutką farelkę z kartonu no i coś z nim musiałam zrobić. Wrzuciłam go więc na wielki regał stojący w biurze, taki, który złożony jest z metalowych półek. I jak nie grzmotnęłam w tę półkę kciukiem… Połowa mojego pięknego żelowego paznokcia poszła się… no ułamała się, no
Myślałam, że się rozpłaczę, jak to zobaczyłam. Fakt faktem, że ten żel
to mi chyba jednak mojego własnego paznokcia uratował, bo gdyby nie on,
to pewnie mogłabym stracić połowę naturalnego…No cóż, okazuje się, że może i nie zawsze nieszczęścia chodzą parami, ale zdecydowanie zawsze równowaga w przyrodzie musi być zachowana. Co bym w za dużą euforię z powodu farelki nie popadała, to mi los zgotował przykrość z postaci paznokcia. Ale, jak to Franuś mnie pocieszył, przynajmniej miałam ciepło. Gorzej byłoby, gdyby na przykład farelka nie działała
Dobrze, gdy nie jest za dobrze
Tego się trzymajmy.Ale pazurka już naprawiłam (choć nie bez problemów, bo manicurzystki przed Sylwestrem oblężone) i przeboleję nawet te 15 zeta.
Daj Boże tylko takie problemy w Nowym Roku :))
Ps. A tak w ogóle to po świętach miało być lepiej. I co?? I nadal nie mam na nic czasu!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz