No to dostałam kopa. Nareszcie, bo długo na niego czekałam 
Tak to już ze mną jest, że chociaż bardzo lubię porządek, a widok
bałaganu w mieszkaniu kiepsko wpływa na mój nastrój, to niestety na co
dzień czasu i chęci wystarcza tylko na jakieś bieżące sprzątanie. Do
prawdziwych porządków potrzebny mi jest nastrój
Od czasu do czasu zdarza się, że planuję w weekend przeorganizować
zawartość moich szafek albo wypucować ten, czy inny kąt mieszkania, ale
jak przychodzi co do czego, niewiele z tego wychodzi – albo wyskoczy mi
jakieś spotkanie, albo samopoczucie nie sprzyja, albo coś tam jeszcze.
Na szczęście od czasu do czasu zdarza się też taka sobota, kiedy to
natchnienie na mnie spływa i udaje mi się dokonać wszystkiego, co sobie
zaplanowałam, z nawiązką. I dziś właśnie mam za sobą taką czyściutką
sobotę
Najpierw zawadzał mi trochę Franek, bo zalegał dzisiaj dość długo w łóżku. Odpuściłam więc sobie pokój i zabrałam się za gotowanie kartoflanki na wędzonce. Ogarnęłam z grubsza kuchnię, a potem odczekałam jeszcze tylko aż przeszkoda w postaci Franka wyjdzie do pracy i zabrałam się za przeglądanie zawartości szafek w pokoju.
Musicie wiedzieć, że u mnie tego rodzaju porządki nigdy krótko nie trwają. Wszelkie czynności tego typu niestety zajmują mi bardzo dużo czasu, bo nie potrafię tak po prostu szybko zadecydować, co gdzie położyć, co wyrzucić, a co jeszcze zostawić. Głównie do tego właśnie jest ten nastrój potrzebny
Ale dzisiaj udało się nawet bez większych przestojów. Po dwudziestej
wyrzucałam już ostatnie śmieci i wycierałam ostatnie pyłki kurzu.
Wszystko wygląda całkiem przyzwoicie. Miło jest tak teraz siedzieć w
czystym, pachnącym mieszkaniu, z poczuciem, że zasłużyłam na niedzielny
wypoczynek.
Nie oznacza to jednak, że wszystko jest już tak, jak powinno być
Z zewnątrz – owszem, ale w przyszłości czeka mnie jeszcze przegląd
kilku pudełek i teczek upchniętych w szafkach i szufladach, a to już
naprawdę grubsza misja. To wszystko będzie musiało pewnie poczekać, aż
ponownie zostanę natchniona
Ale i tak jestem zadowolona, bo z czystym sercem mogę już stwierdzić, że pozbyliśmy się już wszystkich prowizorek (które jak wiadomo zawsze są najtrwalsze) po naszej przeprowadzce sprzed ponad roku. Wyjątkiem są dwie szafki w przedpokoju, które oczekują na przegląd, ale tak poza tym wszystko chyba już jest na swoim miejscu. A łatwo też nie było, bo przez te kilkanaście miesięcy sporo nowych sprzętów, akcesoriów i drobiazgów się pojawiło.
Najważniejsze jednak, że dzisiejsza misja zwieńczona została sukcesem
Tak to już ze mną jest, że chociaż bardzo lubię porządek, a widok
bałaganu w mieszkaniu kiepsko wpływa na mój nastrój, to niestety na co
dzień czasu i chęci wystarcza tylko na jakieś bieżące sprzątanie. Do
prawdziwych porządków potrzebny mi jest nastrój
Od czasu do czasu zdarza się, że planuję w weekend przeorganizować
zawartość moich szafek albo wypucować ten, czy inny kąt mieszkania, ale
jak przychodzi co do czego, niewiele z tego wychodzi – albo wyskoczy mi
jakieś spotkanie, albo samopoczucie nie sprzyja, albo coś tam jeszcze.
Na szczęście od czasu do czasu zdarza się też taka sobota, kiedy to
natchnienie na mnie spływa i udaje mi się dokonać wszystkiego, co sobie
zaplanowałam, z nawiązką. I dziś właśnie mam za sobą taką czyściutką
sobotę Najpierw zawadzał mi trochę Franek, bo zalegał dzisiaj dość długo w łóżku. Odpuściłam więc sobie pokój i zabrałam się za gotowanie kartoflanki na wędzonce. Ogarnęłam z grubsza kuchnię, a potem odczekałam jeszcze tylko aż przeszkoda w postaci Franka wyjdzie do pracy i zabrałam się za przeglądanie zawartości szafek w pokoju.
Musicie wiedzieć, że u mnie tego rodzaju porządki nigdy krótko nie trwają. Wszelkie czynności tego typu niestety zajmują mi bardzo dużo czasu, bo nie potrafię tak po prostu szybko zadecydować, co gdzie położyć, co wyrzucić, a co jeszcze zostawić. Głównie do tego właśnie jest ten nastrój potrzebny
Ale dzisiaj udało się nawet bez większych przestojów. Po dwudziestej
wyrzucałam już ostatnie śmieci i wycierałam ostatnie pyłki kurzu.
Wszystko wygląda całkiem przyzwoicie. Miło jest tak teraz siedzieć w
czystym, pachnącym mieszkaniu, z poczuciem, że zasłużyłam na niedzielny
wypoczynek. Nie oznacza to jednak, że wszystko jest już tak, jak powinno być
Z zewnątrz – owszem, ale w przyszłości czeka mnie jeszcze przegląd
kilku pudełek i teczek upchniętych w szafkach i szufladach, a to już
naprawdę grubsza misja. To wszystko będzie musiało pewnie poczekać, aż
ponownie zostanę natchniona Ale i tak jestem zadowolona, bo z czystym sercem mogę już stwierdzić, że pozbyliśmy się już wszystkich prowizorek (które jak wiadomo zawsze są najtrwalsze) po naszej przeprowadzce sprzed ponad roku. Wyjątkiem są dwie szafki w przedpokoju, które oczekują na przegląd, ale tak poza tym wszystko chyba już jest na swoim miejscu. A łatwo też nie było, bo przez te kilkanaście miesięcy sporo nowych sprzętów, akcesoriów i drobiazgów się pojawiło.
Najważniejsze jednak, że dzisiejsza misja zwieńczona została sukcesem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz