Dzień Idealny. I inne.

Wikuś zrobił nam pobudkę o piątej - wierzgał wesoło nóżkami, gadał po swojemu, widać było, że nie chce mu się już spać. Na szczęście udało się go jeszcze około szóstej na jakąś godzinkę ululać. Wstaliśmy o siódmej. Ubrałam siebie, potem jego. Następnie Wiking wylądował w łóżeczku gdzie oglądał sobie karuzelę, a ja usadowiłam się obok z książką i jadłam śniadanie. Po mniej więcej godzinie Wikuś zasygnalizował zmęczenie, więc szybko, łapiąc ten moment wpakowałam go do wózka i bujając go, czytałam książkę (wykorzystuję każdy moment na czytanie :)). Długo to nie trwało - po pięciu minutach spał i obudził się za  1,5 godziny. Nakarmiłam go i przez jakiś czas siedział na bujaczku albo leżał na macie. Miałam parę rzeczy do zrobienia, więc kiedy zaczął marudzić, zawiązałam go w chustę i na przykład wieszałam pranie. Po krótkim czasie znowu usnął, nie rozwiązywałam go, żeby się nie obudził, więc nosiłam go tak przez dwie godziny. To znaczy nie tylko nosiłam, bo również siedziałam przy komputerze, a on sobie spał przywiązany do mnie :)

Później przyszedł czas na "gry i zabawy". Wikuś leżał na macie edukacyjnej i na puzzlach piankowych i przez naprawdę długi czas zajmował się sam sobą - godzinę, może trochę dłużej. Ja w tym czasie siedziałam obok i szydełkowałam oglądając seriale w internecie. Franek robił drugie danie (zupę przygotowałam wcześniej). Jeszcze trochę pozabawialiśmy synka i we trójkę wyszliśmy na spacer. Podczas gdy Wiking spał, my poszliśmy na lody. Spacerowaliśmy około godziny i wróciliśmy, a wtedy dziecko nam się obudziło.  Ale Wikuś był w całkiem dobrym humorze, siedział na bujaczku i oglądał z tatą jakiś film animowany :P A potem bawili się razem na macie piankowej, Franek poczytał mu bajeczki, powygłupiał się z nim i tak zleciał czas do kąpieli. Przed kąpielą, jak zwykle masażyk od mamusi i całuski od tatusia :P a potem jedzenie i do łóżeczka! Jeszcze chwila usypiania - pozytywka, jakaś krótka bajeczka, buzi w czółko i spać. Posiedziałam jeszcze chwilę przy Wikusiu aż zasnął i od 20:00 mieliśmy z Frankiem chwilę dla siebie.

Albo:

Obudziłam się krótko przed siódmą, ze zdziwieniem stwierdziwszy, że Wiking dopiero się budzi. Poleżeliśmy sobie razem jeszcze do ósmej, "rozmawiając" trochę i wygłupiając się. Później, jak zwykle mycie, ubieranie i śniadanie. A potem "czas wolny" - Wikuś bawił się przez godzinę najpierw w łóżeczku, potem kolejną godzinę w wózku. Nie chciało mu się wcale spać, ale nie zmuszałam go, bo leżał sobie spokojnie, chwytał swoje zabawki, gadał i śmiał się sam do siebie. Ja tylko od czasu do czasu pomachałam mu jakąś zabawką, porozmawiałam z nim lub się pouśmiechałam, ale ogólnie mogłam zająć się swoimi sprawami. Dopiero niedługo przed południem zmęczył się na tyle, żeby udać się na krótką drzemkę. Po niej znowu był czas na zabawę - tym razem na macie. Później wyszliśmy na spacer, po którym Wiking spał jeszcze około godziny. Popołudnie spędziliśmy już we trójkę, na zmianę z Frankiem zabawialiśmy małego, żeby nie zasnął przed kąpielą. Ponieważ tego dnia w ogóle spał niewiele, to oczka zamykały mu się już przy jedzeniu, a kiedy skończył odłożyłam go do łóżeczka i na chwilę wyszłam z pokoju po pieluszkę. Kiedy wróciłam Wiking już spał - nawet smoczek nie był mu potrzebny :))

To są właśnie dwa przykładowe Dni Idealne, które się nam od czasu do czasu przydarzają. Oczywiście są jeszcze inne warianty. Generalnie te dni wcale nie różnią się jakoś bardzo od innych, ale po prostu wszystko ładnie układa nam się czasowo i idzie bardzo sprawnie, niemal jak w zegarku :) Mały nie jest szczególnie marudny, zasypia, kiedy jest zmęczony, a kiedy nie jest, bawi się sam lub z nami, poza tym daje się zagadać i gdy z jakiegoś powodu zaczyna stękać, to łatwo udaje nam się jego uwagę od  tego powodu odciągnąć :) Nie dzieje się wtedy nic nadzwyczajnego i nawet trudno mi powiedzieć, dlaczego określam je mianem idealnych. Chodzi naprawdę o niuanse. Bo nie oznacza to, że na przykład Wiking przez cały dzień ani razu nie zapłacze albo, że nie zaliczamy żadnej wpadki jakiegokolwiek rodzaju. Dzień Idealny charakteryzuje się przede wszystkim tym,  że pod jego koniec oboje z Frankiem stwierdzamy, że jakby zawsze było tak jak dzisiaj, jakby Wikuś był zawsze taki jak dzisiaj, jakby zawsze się tak wszystko układało, to byłoby idealnie :)

Oprócz Dnia Idealnego występują jeszcze:

Dzień Dobry - to Dzień Idealny, podczas którego niestety jakąś wpadkę zaliczamy my (na przykład przegapimy moment, kiedy Wiking się czegoś domaga - nie położymy go w porę spać albo spóźnimy się z karmieniem i synek uderza w dziki wrzask), kiedy Wikinga dopada jakiś zły humor i nagle zaczyna bardzo marudzić, nie daje się w żaden sposób uspokoić i nic go nie bawi albo kiedy ma jakiś atak bólu. Ogólnie te dni są bardzo dobre, ale wolelibyśmy, żeby dany incydent się nie powtórzył :)

Dzień-Za-Dniem - tych dni jest najwięcej. To taki dzień, jak co dzień. Raczej dobry. Wszystko idzie nam mniej więcej zgodnie z planem, trzymamy się jako takiej rutyny. Od czasu do czasu zdarza się jakieś marudzenie albo nawet histeria, ale dość sprawnie jesteśmy w stanie to opanować. Jestem w stanie zazwyczaj zająć się swoimi sprawami, ale sporo czasu muszę też poświęcić dziecku - co jest jednak raczej zrozumiałe i naturalne :) Taki dzień mija zazwyczaj niezauważony i nie poświęcamy mu większej uwagi :) Czasami dopada mnie w takim dniu poczucie bezcelowości i znudzenia. Jeśli to uczucie jest szczególnie intensywne i przechodzi we frustrację, mamy już do czynienia innym dniem. Jest to mianowicie:

Dzień Słaby - może być słaby, bo dopadły mnie wspomniane przed momentem uczucia albo dlatego, że Wiking ma jakiś zły humor, albo po prostu się jakoś nie zgrywamy. W takie dni niektóre zwyczajne rzeczy mnie denerwują. Albo denerwują Wikinga. Bywa, że kiepsko nam się wszystko układa - np. Wiking nie może długo zasnąć albo jedzenie mu nie idzie, albo jest nieodkładalny, nie chce się bawić, nic go nie interesuje itp, itd. A czasami sporo histeryzuje, nawet w sytuacjach, które nie są histeriogenne.

Dzień-Skończ-Się - no taki dzień już chyba komentarza za bardzo nie wymaga :) Od czasu do czasu nam się zdarza, ale na całe szczęście niezbyt często  Nic wtedy nie idzie, wszystko jest do góry nogami, dużo ryczę, Wiking też. Ogólnie wszyscy jesteśmy nerwowi i marzymy o tym, żeby ten dzień się już nie powtórzył.

Życzyłabym sobie jak najwięcej Dni Idealnych, ale nie pogardzę sporą ilością Dni Dobrych, bo zbyt dużo tych Idealnych groziłoby ich spowszednieniem i stałyby się tymi Dniami-Za-Dniem :) Ale jeśli już o nich mowa, to i tak nie narzekam, że jest ich najwięcej, bo jak już wspomniałam, są raczej dobre :)

Nie no, zwariowałam, żeby na taki głupiutki temat taką notkę wysmarować :P