Po polskiemu

Jestem zniesmaczona :/ Na tyle, że aż TO musi się stać tematem mojej notki Ja już się całkiem poważnie zastanawiam nad zawieszeniem mojej pisaniny. Powód? W ciągu ostatniego miesiąca zrobiłam 3 – słownie: trzy – błędy ortograficzne!!! Jest to dla mnie ogromna plama na honorze i wprost nie mogę zrozumieć jak do tego doszło. Kiedy piszę ręcznie, byków nie sadzę, rączka wyćwiczona i panuje nad wszelkimi zamknięciami, kropkami, kreskami i ogonkami, natomiast tutaj?

Ja, która uczulona jestem na błędy do tego stopnia, że skreślałam z miejsca chłopaka, który mi się bardzo podobał, tylko dlatego, że zrobił błędy w smsie,

która nie mogę powstrzymać się, żeby kogoś nie poprawić, bo nie bardzo wypada (na przykład kiedy starsza <nieomylna:)> osoba, której należy się bezwzględny szacunek mówi „poszłem” lub „fakt autentyczny”,

która jako jedyna w grupie translacyjnej wiedziałam co to jest pleonazm,

która nie wierzę w absolutnie żadne „DYS-”,

która pamiętam, ze ostatni błąd popełniłam na dyktandzie w roku 2000, gdzie napisałam „książe” zamiast „książę”

zrobiłam błędy! I to jakie!

Pewnie, że zdarza mi się napisać „nie” z imiesłowem przymiotnikowym źle, bo w końcu nie jestem pewna, czy jest to w znaczeniu czasownika, czy przymiotnika. Zdarzają mi się też błędy interpunkcyjne. Zawaham się również zanim napiszę „można by” Ale to co ostatnio wyszło spod moich palców? Napisałam „zdarzać” zamiast „zdążać”; „karze” zamiast „każe”  no i wreszcie ostatnio „po kontach” zamiast „po kątach”. W pierwszej chwili tych błędów nie zauważyłam, nie podkreślił mi ich też edytor tekstu. No bo przecież każdy z tych wyrazów istnieje – i coś się zdarza, i kogoś pokarze (czymś na przykład) no i po kontach też można pobiegać. Tyle, że nie w tym kontekście :// 

Biję się w piersi. Jedyne wytłumaczenie jakie potrafię znaleźć dla tego niewybaczalnego zamachu na naszą mowę polską jest takie, żem jest niewyobrażalnie roztrzepana. Jak jajecznica wręcz. I napisałam te wyrazy w ten właśnie sposób odruchowo – z pamięci klikając na klawisze i nie czytając kontekstu. Coś strasznego. Już się boję ile błENdUw zrobiłam w tej notce :/

A więc teraz prośba. Jak zobaczycie znowu jakiś błąd popełniony przeze mnie gdziekolwiek, apeluję o zwrócenie mi na niego uwagi. Jest w blogowisku kilka strażniczek mowy polskiej podobnych do mnie, więc wierzę, iż nie omieszkają mi takiego błędu wskazać :)) Z tym, że jak znowu zrobię jakiegoś byka to nie wiem, czy nie pójdę się gdzieś zapaść, tudzież zakopać i pisać przestanę skorom tego niegodna.

No dobra, a korzystając z okazji, że już przy ortograficznym temacie jesteśmy, chciałam zaapelować Moje Kochane Ludziki do Was Otóż są takie błędy, które nagminnie można spotkać na blogach i nie tylko. Więc może jeśli dziś na te trzy rzeczy zwrócę uwagę , to ktoś zapamięta, że:

- Rozumieć w pierwszej osobie liczby pojedynczej można tylko i wyłącznie bez ogonka Czyli nie: „*rozumię” lecz „rozumiem”

- Jeśli idziemy to zawsze stąd a nie „*z tąd” a już broń Boże „*stond”

-No i wreszcie coś, na co jestem uczulona. Ludziki Drogie, perfumy są jak drzwi Tak zwane plurale tantumhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Plurale_tantum. Czy ktoś z Was słyszał, że tam jest jeden drzew? Nie! Tylko jedne drzwi prawda? No to skąd Wam się bierze jeden perfum, czy jedna perfuma?

Amen.