Dlaczego do Londynu?

Bo muszę gdzieś wyjechać. Potrzebuję malutkich wakacji. Oderwania się od rzeczywistości. Muszę mieć na co czekać… I muszę jechać po buty hi hi. Mam zamiar lecieć tylko na parę dni. A właściwie mamy zamiar, bo Franek powiedział, że mnie samej nie puści.

Nawiązując do jednego z komentarzy, ja również nie wyobrażam sobie wyjechać na dłużej. A właściwie nie muszę sobie wyobrażać, bo wiem jak to jest. Ponad dwa lata temu byłam w Hiszpanii. Dostałam stypendium i wyjechałam tam na studia, mieszkałam w Cordobie przez pół roku. Może kiedyś przyjdzie czas i napiszę trochę więcej o tamtym okresie. Ale tak w skrócie – to było niesamowite doświadczenie. Bardzo dużo mi to dało. Nauczyłam się bardzo dużo. O języku nawet nie wspominam, ale nauczyłam się życia. I dowiedziałam się dużo o sobie. I, nawiasem mówiąc, dowiedziałamsię dużo o koleżance, z którą wyjechałam, ale niestety to nie były miłe odkrycia. Przeżyłam tam wiele pięknych chwil, ale te najpiękniejsze były wtedy,kiedy Franek przyleciał do mnie na święta i Sylwestra. Bo tak naprawdę ten okres to był czas ogromnej tęsknoty za domem, rodziną, Frankiem, Polską…Niestety czułam się tam samotna i mimo, że miałam znajomych, nie potrafiłam się do końca odnaleźć w zagranicznej rzeczywistości. Odkryłam, że jestem Polką.Polką w domu, nie na emigracji. Mieszkanie za granicą jest nie dla mnie. Ale nie żałuję, ze wyjechałam, bo pod pewnymi względami tamten okres był również piękny. Jeden z najlepszych w moim życiu.

W każdym razie podróżować lubię bardzo. I krótkotrwałe wyjazdy za granicę jak najbardziej mnie pociągają. W zeszłym roku pod koniec lutego zrobiliśmy sobie z Frankiem małe tournee po Hiszpanii. Dziesięć dni zwiedzania. Zaczęliśmy od Madrytu, przez Toledo, popołudnie Hiszpanii – odwiedzenie starych kątów w Cordobie, Sevilla, Cadiz… Było wspaniale. Tak naprawdę w zeszłym roku po świętach żyliśmy tylko tym wyjazdem…I w tym roku brakowało mi czegoś… Chciałam na coś czekać. Marzy nam się jeszcze zwiedzenie Salamanki i Barcelony, ale niestety na razie nie stać nas na taki wyjazd jak w zeszłym roku. Ale wtedy przypomniałam sobie, że koleżanka zapraszała mnie do siebie do Londynu, gdzie studiuje. Londyn jest bliżej,łatwiej się tam dostać… Pomyślałam, że to dobry pomysł wyskoczyć na weekend. A z tymi butami też nie żartuję Byłam w Anglii dwa razy – jak miałam 16 i 18 lat. Mieszkałam tam w Hastings i Brighton, ale mieliśmy też wycieczkę do Londynu. I za każdym razem kupiłam sobie tam parę oryginalnych Martensów. Najwygodniejsze buty świata Moje granatowe Martensiki mają już prawie sześć lat, więc czas je wymienić A tak przy okazji, z Hiszpanii zawsze przywożę sobie papcie

Wczoraj dostałam od koleżanki z Londynu potwierdzenie,napisała, że na nas czeka. Pozostaje mi tylko bukować bilety. Dzisiaj pogadamyz Frankiem i zastanowimy się, czy zrobimy to przez Internet, czy przejedziemy się na Ławicę…