*OGŁOSZENIE*

Witam wszystkich odwiedzających :) Zarówno stałych czytelników, jak i "przelotnych" gości.
Wszyscy są mile widziani, ale proszę pamiętać o tym, że jest to moje miejsce, a więc piszę o czym chcę, w sposób w jaki chcę i jestem jaka chcę być :) Jeśli się komuś to nie podoba, nie musi mnie uświadamiać, jaka jestem niefajna. Przymusu czytania ani lubienia nie ma.
Jeśli jesteś tu nową osobą, zachęcam do pozostawienia śladu swojej obecności w postaci komentarza (zakładka Kredki w dłoń), a jeśli prowadzisz bloga - zostaw adres. Chętnie zajrzę!
Pozdrawiam i życzę miłej lektury :)

poniedziałek, 23 listopada 2009

Nie funkcjonuję

Strasznie chciałabym napisać o czymś innym. Najlepiej o czymś beztroskim. Ale nie umiem udawać. I nie umiem oddzielać mojego życia w realu z tym blogowym, dlatego znowu będę smęcić :(
Ja nie potrafię się długo gniewać. I teoretycznie mogłabym powiedzieć, że jakoś to będzie, machnąć ręką, bo przecież wiem, ze on potrafi być także dobry i kochany. Tylko, że to nie rozwiąże problemu i prędzej czy później znowu wydarzy się coś takiego. Nie moge tego tolerować, bo nie będę szczęsliwa. Tak, Franek zawsze przeprasza, ale jak to moja mama powiedziała, to nie sztuka, żeby robić coś źle i potem przeprosić, bo to nie rozwiązuje problemu. Trzeba eliminować te zachowania, za które się przeprasza…
Franek ucieka w alkohol :( Widzę, że jest załamany. Nie wiem co robić, bo nie chcę go z jednej strony zostawić samego. Z drugiej boję się, że on się nie zmieni. A do tego wszystkiego nienawidzę Poznania w takich chwilach. W Miasteczku jeszcze się jakoś trzymałam, ale przyjechałam i od razu w ryk. Nie mogłam pisać pracy, nie mogłam jeść, nie mogłam spać. Nie mogę funkcjonować normalnie.
A do tego wszystkiego wybebeszam na tym blogu te wszystkie swoje negatywne odczucia. Maksymalny ekshibicjonizm. Ale ja nigdy nie potrafiłam kisić się we własnych problemach sama, zawsze musiałam obdzielić nimi innych. Inaczej bym zwariowała. Trochę mi pomaga jak się tu wypiszę :(