Odliczanie: dwa!

Wczoraj się nie udało, będzie dzisiaj :) To już tylko dwa miesiące! Sześćdziesiąt jeden dni przed naszym ślubem byłam w Miasteczku. Franek niestety pracował, więc pojechałam sama. Niedzielę spędziłam z rodzicami i psem na działce. Później jeszcze obiad i podróż do Poznania. Pociągiem - całkiem wygodna i bez opóźnień (to tak a propos ostatniej notki :)) Wybraliśmy się jeszcze z Frankiem do znajomych - Ali i R. (mojego poprzedniego szefa) i spędziliśmy bardzo miło wieczór, choć niestety krótki, bo Franka dzisiaj czekała pobudka o 3.
Nie mogliśmy się z nimi spotkać, bo zawsze komuś coś wypadało, więc dopiero wczoraj przekazaliśmy im oficjalnie zaproszenie na ślub i wesele. Nadal niestety mamy jeszcze 10 zaproszeń do rozdania! Zła trochę jestem, że tak wyszło, ale Franek twierdzi, że wszystko jest pod kontrolą, że te osoby przeciez od dawna wiedzą, kiedy jest wesele itd. Zostali jeszcze jego koledzy, brat oraz babcia. Niby wiem, że to nic wielkiego, ale ja po prostu chciałabym mieć już to z głowy. Jest jednak szansa, że dzisiaj i jutro rozdamy to, co mamy.
Nie wszystkie osoby, które zaproszenia już dostały potwierdziły nam przybycie, więc gratuluję sobie w duchu, że podałam im datę potwierdzenia 15 lipca - bo dzięki temu nie muszę teraz w panice wydzwaniać do wszystkich i pytać, czy przyjadą. Jest jeszcze na to czas. Na chwilę obecną odmówiło nam osiem osób, co nas nawet cieszy :P. Byli to goście, po których raczej spodziewaliśmy się odmowy, a w ostatecznym rozrachunku zaproszonych wyszło trochę za dużo niż byśmy chcieli. A tak, jest szansa, że ścisku nie będzie. Ale o gościach to może osobną notkę napiszę innym razem...

Lipiec rzeczywiście okazał się dla mnie łaskawszy, jeśli chodzi o ilość wolnego czasu i mam trochę więcej luzu. Ale gorączka przedślubna jeszcze nas nie dopadła :) Chociaż już coraz częściej myślimy o tym, ile to jeszcze ważnych drobiazgów do załatwienia zostało i kiedy na to wszystko będzie czas :)
Jak już wspomniałam ostatnio, dwa miesiące przed ślubem mamy załatwione wszystkie formalności urzędowe. U księdza też już byliśmy i spisaliśmy protokół. Wpisy w internecie mnie trochę przestraszyły, a okazało się, że wszystko poszło sprawnie i obyło się bez dziwnych pytań. Ale 4 sierpnia idziemy do niego jeszcze raz - nie chcieliśmy, żeby zapowiedzi wisiały z takim wyprzedzeniem i on sam też nie był tego zwolennikiem, więc załatwimy to dopiero w sierpniu - pierwsze zapowiedzi będą wisieć chyba już piątego.

Miałam już przymiarkę sukni :) Nie spodziewałam się, że wyjdzie tak fajnie. Kupiłam też welon i buty. Brakuje mi jeszcze rękawiczek, bo były albo za długie, albo za krótkie :) Kolejna przymiarka 11 sierpnia. Za to Franek jeszcze nie ma garnituru. Być może w przyszłym tygodniu pojedziemy na poszukiwania.
I cóż jeszcze? Tak naprawdę wszystko, co najważniejsze mamy już załatwione, ale prawie wszędzie trzeba będzie się zjawić jeszcze raz w sierpniu lub wrześniu omówić szczegóły, potwierdzić i tak dalej. Utrudnieniem jest to, że wszystko trzeba będzie już załatwiać w Miasteczku. Ale nic to - Franek miewa wolne dni w tygodniu, a ja się dziś dowiedziałam, że mam jeszcze 30 dni urlopu, więc damy radę, Miasteczko nie jest na końcu świata, da się obrócić w jeden dzień, o czym przekonaliśmy się właśnie przy okazji wizyty u księdza :)

Aaa! I tańce jeszcze - ostatnio wspominałam, że znaleźliśmy całkiem fajną szkołę obok nas i mieliśmy zamiar od lipca zacząć naukę. Ale okazało się, że córka chrzestnej Franka jest nauczycielką tańca! No i zgadaliśmy się, że ona udzieli nam lekcji indywidualnych o połowę taniej, a co najważniejsze - w dni, które nam będą pasowały. Mamy zacząć w sierpniu. Brzmi pięknie i mam nadzieję, że tak też będzie :) Bo na razie jestem trochę sceptyczna, ale Franek twierdzi, że dziewczyna by nam nie ściemniała :)

A na koniec wspomnę jeszcze, że z piątku na sobotę miałam sen dotyczący naszego ślubu. Śniło mi się wszystko - od początku mszy, poprzez przysięgę i wesele aż po poprawiny! :) Obudziłam się dopiero w trakcie poprawinowego obiadu, bo się Rokuś domagał, żeby go pogłaskać :P Ale co jest w tym najistotniejsze - zawsze w tego typu snach śniłam, że o czymś zapomniałam, że coś poszło nie tak, że z czymś nie zdążyłam... A tym razem wszystko było, jak należy :) Poza jednym drobnym szczegółem - dostałam rosół z pietruszką :) Ale o to sie akurat nie martwię.
Niesamowite, że to już tak niedługo :)