Prawie

Prawie kupiłam samochód w sobotę. Ale jak wiadomo, prawie robi wielką różnicę , więc jak na razie nadal polegam na autobusach, tramwajach, tudzież moim zmotoryzowanym kolegom z pracy, jak to miało miejsce na przykład dzisiaj.

Pojechałam z rodzicami tylko się rozeznać w cenach i tak dalej, a tu się okazało, że było autko wymarzone dla mnie. Niestety jakiś znajomy faceta, który chciał nam sprzedać to auto, zarezerwował je sobie wcześniej jako prezent dla mamy Jest jeszcze szansa, że się mamie nie spodoba, ale ja tam w to nie wierzę – darowanemu koniowi… i tak dalej

Ale nie szkodzi, nie spieszy się. Przynajmniej wiem już mniej więcej czego się spodziewać. Będę szukać dalej. Plan jest taki, że do końca września samochodzik będzie stał u mnie na parkingu

A tymczasem… Dzisiaj mecz. Znowu. I postanowienie mam twarde: zostaję w domu!!! Żadnego oglądania meczu z Frankiem. Niech on sobie sam siedzi z kolegami i niech sobie robią co chcą. A mnie niech do tego nie mieszają, bo nie mam zamiaru się niepotrzebnie denerwować. A w ogóle to jestem ostatnimi czasy w ogóle wnerwiona na gatunek samczy i na Franka też mi się agresor włącza. Te ich stadne zachowania naprawdę mnie wkurzają i na najbliższe dni planuję spotkania tylko z płcią piękną. O!